Seyahat etmek insanın ufkunu açar

 The Road to Hell

Çok gezen mi, çok okuyan mı..? 
Mesela hayvanlar pratikten öğrenirken biz insanoğlunun yani düşünen hayvanların teoriye ihtiyaçları vardır. 
Ama yetmez..
Ne yapmak lazım?
Gezmek..
Bir başka yerde bulunup değişik insanlarla tanışmak, dilini, dinini bilmediğin esprisini anlamadığın ülkelerde yemek yemek, başka marketlerden alışveriş yapmak, başka barlarda içki içip eğlenmek ve aslında tüm bunların çok da matah olmadığını anlamak.. İşte size ufuk açılması..

Yolculuklar insanı cesaretlendirir.. Özgürlük gibi bir şey..
Bir rahatlık gelir üzerinize, artık dünyanın neresine gitseniz yaşamını idame ettirebilecek güce sahipsinizdir, öyle boş vermişlik hissi gibi işte..
Vurdumduymaz, umursamaz, bi cool haller, dışarıda hayat vardır ve devam edecektir, sen bu hayatın içindesindir, nereye gitsen değişmeyecektir, yolcudur abbas bağlasan durmaz, sen hancı ben yolcu hesabı devinir durur.
Okuduğun kitaptaki tanımlamalara benzemez, kendi gördüklerin hayal gücünden farklıdır. Görmen gerekeni değil istediğini görürsün, solursun, yaşarsın..
Ama kalamazsın..
İçin kalır sen gidersin..
Çünkü kalırsan yaşadığın yerden farksız olur.
Bir başka şehre, diyara, ülkeye doğru kucak açarsın..
Şarkıda da söylediği gibi, doğru yoldan sapmadan cehenneme giden yolda..