Biri olmanın bin bir türlü yolu var, kendimiz olmanın ise tek yolu

Geriden gelirim bazı şeylerde, herkes geçip gitmiş olur. Bu bir yarış değil ki, öyle bile olsa bile ben yarışın içinde hissetmedim kendimi. Hayat bu ve ihtimalleri var. 

Kesin değil, net değil ama rutin mi, evet rutin..

Sonradan dinlesek de olur bir şarkıyı, diğerleri eskitip attığında senin ruhunda can bulsa da olur. 
Kırmızı şarap içmesek de olur mesela..
Her sıkıntıyı, otu boku konuşmasak da olur, bazen sükun hepsinden değerlidir. 
Hep güler yüzlü olmasak da olur, sert bakmak lazım bazı kimselere, bazı olaylara.. Galip olmasak da olur, insandır beşer şaşar, eksilip değişmeden, düşüp kalkmadan, deneyip yanılmadan insan olmuyor hala..
Korksak mesela, olur mu? 
Neden olmasın, harbiden kaygılansak, üç buçuk atsak..
Ama coşsak daha güzel olur.. 
İki kadehte de düşebilir başımız, dik durmak niye? 
Yalpalanıp da ayağa kalkan yine kendimiz olduktan sonra kime ne?
Hayatın kuralları ve rutini var ne yazık ki!
Neyse ki hikayeleri de var..

Hadi yine iyiyiz, bugün de avunduk!